toull-didoull

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek diwar an daou anv-gwan toull ha didoull.

Anv-gwan

toull-didoull /tulˈdiːdul/

1. Leun a doulloù
   • Bez' e oa kambroù all, kalzik anezho, bihan avat, goullo, ha toull-didoull o mogerioù, gwashoc'h c'hoazh eget ar sal vras. — (Roparz Hemon, An Ti a Drizek Siminal, Al Liamm, 1956, p. 14.)
   • Harpañ a rejont dindan unan eus gwaregoù toull-didoull ar c'hloastr, nepell diouzh koloennoù ar gwenan. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 51.)
   • Eur sant nevez a zo bet prenet e lec’h ar sant koz na chome anezañ ken nemet tammou koad toull-didoull. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 97.)

Troidigezhioù

• galleg : percé de toute part ^(fr)