toujout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « tou- », pennrann ar verb « touiñ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

toujout /ˈtuːʒut/

  1. Furm ar verb touiñ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.