touiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

touiñ /ˈtuː.ĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lavarout ober un dra, dre un douadenn en anv un dra bennak sakr, pe sakr dezhañ.

Troioù-lavar

Troidigezhioù