touin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « tou- », pennrann ar verb « touiñ », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

touin /ˈtuːĩn/

  1. Furm ar verb touiñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.