tougjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dougjout gant ur c'hemmadur dre galetaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dougjout
dre vlotaat zougjout
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tougjout
amreizh tougjout

tougjout /ˈtukʃut/

  1. Furm kemmet ar verb dougen en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.