tec'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (tech)

Anv-kadarn

tec'h /ˈteːx/ hollek gourel

1. Obererezh tec'hel
   • [...] hag, en abeg da-se, ne ouie ket c'hoazh tec'h ar rouanez, [...]. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 207.)
2. kemer an tec'h : tec'hel
   • An tec'h a gemerjomp araozo met, o vezañ ma c'hounezent tachenn warnomp, ec'h en em lakajomp e-tailh d'en em zifenn. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 9.)
3. tec'h alese : tec'h kuit.

Deveradoù

• tec'had (tec'hidi)
• tec'hadeg
• tec'hadenn
• tec'hadus
• tec'hel

• tec'her
• tec'hidigezh
• tec'hout
• tec'hus

Troioù-lavar

• dindan dec'h, war dec'h : o tec'hel
• kemer an tec'h

Troidigezhioù

• galleg : fuite ^(fr)

• saozneg : flight ^(en)