tanet
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
tanet /ˈtãːnet/
- Anv-gwan-verb ar verb tanañ
- [...] : nann da, gaou eo ar vartezeadenn-se ha ken ker ha n'eus forzh pelec'h e vez gwerzhet du-hont ar segalennoù a dalv ar boan bezañ tanet. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 96.)
- N'emaomp ket hep gouzout int bet aet da Garaez, penn-da-benn gant ar Stêr Aon en o bagoù bihan, hag o deus bet tanet ar c'hêrioù ha graet freuz ha reuz, azalek Kelern ha Meilh-ar-Wern betek kêrbenn ar Poher... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 13.)
- Tanet em eus ma butunenn ziwezhañ daoust m'emaomp en arvar da vougañ gant moged ar pakad a zo aet endeo. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 15.)