Mont d’an endalc’had

talier

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Tailher ur marc'h-tenn

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

talier /ˈtaljɛr/ gourel (liester : talieroù)

  1. Lodenn eus ar c'horf etre lost ha kreiz ar c'hezeg hag al loened a denn dezhe
    • Hag en ur lavaret ar c'homzoù-se e tapas krog gant e graban dehou e brec'h ar paotrig hag e sac'hañ a reas davetañ, dezhañ da azezañ a-dreñv e gein, war dalier ar marc'h. — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 16.)
    • Hag, evit gwir, ar foet, o strakal hep ehan hag o kouezhañ didruez war e dalier, a lakae ar paourkaezh loen, enkrezet gant mouezh taer ar mestr, da sailhañ war-raok a-bouez e holl nerzh. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 102.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù