stanco

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Italianeg

Etimologiezh

Eus stagnum e latin.

Anv-gwan

gourel benel
unander stanco stanca
liester stanchi stanche

stanco /'stanko/ gourel

  1. skuizh.
    • stanco morto : skuizh-marv
    • Era stanco, quindi ha preferito restare a casa.
    • essere stanco dal troppo lavoro, della vita: bezañ skuizh gant ar re a labour, gant ar vuhez
    • essere stanco di essere trattato male : bezañ skuizh eus ar wallvuhez graet dezhañ
    • apparire stanco. Seblantout skuizh.
    • parlare con voce stanca. Komz gant ur vouezh skuizh.


Deveradoù

Krennlavar