spurmanted

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar spurmant-, pennrann ar verb spurmantiñ, hag an dibenn-ger -ed.

Furm verb

spurmanted /spyrˈmãntɛt/

  1. Furm dic'hour ar verb spurmantiñ en amdremened an doare-disklêriañ.
    • Ne spurmanted diwezh ebet d'ar « gwlizhaj » hogen klevout a raed trouz kammedoù Klaoda ha Yona, an amezeien, o tostaat war hent-karr. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)

Troidigezhioù