spontadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar spont-, pennrann ar verb spontañ, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn).

Anv-kadarn

spontadenn /spɔ̃nˈtɑːdɛn/ benel (liester : spontadennoù)

1. Barr spont
   • [...], rak dioc'htu e teuaz em spered ar spountadenn em boa bet enn nosvez araok e Maner-al-Liorzou. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 99.)
   • Ar gwez a oa uhelaet o ment, krommet o gwaregoù, kresket o skodennoù ha koshaet o oad, hag eñ en em gavas, en ur spontadenn, dizeriet ha diamzeret. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 17.)
   • - Da c'hortoz ma teuio va zro-me, eme Gervareg hegarat, kontit deomp 'ta dre ar munud spontadenn Filo Gergoad, Janed. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 126.)
   • Biskoazh n'oa bet war-nes koll e vuhez, biskoazh ken bras spontadenn. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 155.)
   • O spontadenn gentañ a c'hoarvezas pa voe kemeret o Marc'heg all. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 291.)

Troidigezhioù

• galleg : épouvante ^(fr) , frayeur ^(fr) , épouvante ^(fr)