sonnen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Alamaneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

sonnen /ˈzɔnən/

  1. sich sonnen : Tommheoliañ.


Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

sonnen /ˈsɔn:ən/

  1. Kentañ gour unan ar verb sonnañ en amdremened.