sonjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar son-, pennrann ar verb seniñ, hag an dibenn-ger -jen.

Furm verb

sonjen /ˈsɔ̃ːʒɛn/

  1. Furm ar verb seniñ e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.