sonin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar son-, pennrann ar verb seniñ, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

sonin /ˈsɔ̃ːnĩn/

  1. Furm ar verb seniñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.