sonen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar son-, pennrann ar verb seniñ, hag an dibenn-ger -en.

Furm verb

sonen /ˈsɔ̃ːnɛn/

  1. Furm ar verb seniñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.