skuilhjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « skuilh- », pennrann ar verb « skuilhañ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

skuilhjout /ˈskyʎ.ʃut/

  1. Furm ar verb skuilhañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.