skorn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Skorn stag ouzh ur skourr e Norvegia.

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

skorn /ˈskɔrn/ hollek gourel

  1. Dour yen ha kaledet; kler
  2. skorn du


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Etimologiezh

Savet diwar skorn-, pennrann ar verb skornañ, hep dibenn-ger.

Furm verb

skorn /ˈskɔrn/

  1. Furm ar verb skornañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    • Ken spontus, ken va blev gant euzh a sav em penn,
      Ha ken, em gwazhied, va gwad a skorn a-grenn…
      — (Charlez Gwennou, Santez Trifina, Montroulez, 1899, p. 54.)
  2. Furm ar verb skornañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.