selaouo

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar selaou-, pennrann ar verb selaou, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

selaouo /seˈlɔwːo/

1. Furm ar verb selaou e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — [...], « deuit hep aon warc'hoazh, ha me a selaouo ho labous ha c'hwi ivez. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 30.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) écoutera ^(fr)