selaouin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

selaouin /seˈlɔwːĩn/

  1. Furm ar verb selaou e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.