selaoui

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -i ».

Furm verb

selaoui /seˈlɔwːi/

  1. Furm ar verb selaou en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.