selaoufes

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -fes ».

Furm verb

selaoufes /seˈlɔwfes/

  1. Furm ar verb selaou en eil gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.