selaoues

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -es ».

Furm verb

selaoues /seˈlɔwːɛs/

  1. Furm ar verb selaou en eil gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.