seblantjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar seblant-, pennrann ar verb seblantout, hag an dibenn-ger -jen.

Furm verb

seblantjen /seˈblãnt.ʃen/

  1. Furm ar verb seblantout e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.