restaolo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar restaol-, pennrann ar verb resteuler pe resteurel, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

restaolo /resˈtɔːlo/

  1. Furm ar verb resteuler/resteurel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
    • « [...]. Ur jotadenn a restaolo Kei da C'haheriet. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 106.)

Troidigezhioù