Mont d’an endalc’had

greot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
(Adkaset eus reot)

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gre-, unan eus pennrannoù ar verb ober, hag an dibenn-ger -ot.

Furm verb

greot /ˈɡreː.ɔt/

  1. Furm ar verb ober en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— Ha c'houi, petra a reot ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)
Mes, Aotrou, n'eo ket ret va zrugarekaat ken start. Terriñ a reot va brec'h. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 28.)
— Gwelet a reot, emezan, mar kirit dont, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 63.)
Peoc'h ! Mont a reot d'ar poull gant lienennoù fank ar paotr bihan. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 46.)
Hen ober a reot, dre gaer pe dre heg. [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
Mont a reot e-barzh ha goude ez eot gant an diri ouzh-krec'h, hag e welot eno ur gambr [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 98.)
« Mat a reot. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 12.)
Dont a reot gant ma fello d’eoc’h suja ho kleñved : ar vezventi. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 24.)
Hag a-hend-all gwelout a reot hoc’h-unan. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 24.)
« Ma ! va Zad, ha selaou a reot-hu va fec’hedou ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 79.)
Ha selaou a reot eun ali diganin ? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 158.)
Me laka e reot un dervezh mat hiriv. — (Troude ha Milin, Ar Marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, p. 146.)


Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù