rannjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « rann- », pennrann ar verb « rannañ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

rannjout /ˈrãnʃut/

  1. Furm ar verb rannañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.