pilet
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar pil-, pennrann ar verb pilat, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
pilet /ˈpiː.let/
- Anv-gwan-verb ar verb pilat.
- Kaer he doa bet mont buan, heman, en eun taol, en doa pilet ar vioc'h keaz : n'oa ket bet diês d'ezan, rak ken treut 'oa ma 'z oa e doare eur garnel pe eur zac'had eskern. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 91.)
- Bet on pilet ha torrbilet dre ar bed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 525.)
- Ar Sant a veze pilet gant ar gordenn ha me neuze am beze gant ar vazh-yod. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)
- Bewech ma klaske hemañ sevel war e dreid, e veze pilet didruez gant ar strinkadennoù feuls a yae outañ. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 29.)
- Mont a ran war-zu an tevenn bras, dre ar gwenodennoù strizh treset en traezh gant tremenidi ar vakañsoù diwezhañ etre drefen koad hanter ziskaret, lod pilet a blasoù, moarvat gant hañvourien difoutre — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 62.)
- Furm ar verb pilat e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.