pilat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn pil hag al lostger -at.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	pilat
dre vlotaat	bilat
dre c'hwezhañ	filat
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

pilat /ˈpiː.lat/ verb gwan pe verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pilet) (displegadur)

1. pilat un den : skeiñ gantañ.
   • An eil o pilat egile. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 326.)
   • Honnezh a bile he gwaz evel pilat c'hwezh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)
   • Hennezh a bile e vamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)
   • Ar Sant a veze pilet gant ar gordenn ha me neuze am beze gant ar vazh-yod. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 25.)

Gerioù heñvelster

• bazhata
• dornañ
• dotuañ
• kalkenniñ
• krabanata
• tosañ

• kaout koad
• kaout bazhad

Troioù-lavar

• pilat c'hwezh
• pilat e c'henoù
• pilat e veg
• pilat ha torbilat
• pilat koad

Krennlavar

• Pa ra glav an deiz kentañ a Vae e pil ar C'hallaoued o gwragez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 326.)

Anagramoù

• lipat