paeamant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pae-, pennrann ar verb paeañ, hag al lostger -amant

Anv-kadarn

paeamant /pɛˈãmːãnt/ gourel/benel, (liester : paeamantoù)

  1. Gwechad paeañ un dra bennak
  2. Sammad a vez paeet
    • <skouer.>
  3. Gopr
    • <skouer.>

Troidigezhioù