ourmel

Brezhoneg

Etimologiezh

Diazezet diwar ar ger kembraek urmel, heñvel e stumm ha ster.

Furm anv-kadarn

ourmel /ˈurmeːl/ gourel (unanderenn : ourmelenn)

1. Un evn bihan gant livoù splann, bet kavet e Breizh gwechall.

Deveradoù

• ourmelennoù

Deveradoù

• sevel ur ourmel

Troidigezhioù

• galleg : orme ^(fr)