ouelfe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gouelfe gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gouelfe
dre vlotaat ouelfe
amreizh ouelfe

ouelfe /ˈwelfe/

  1. Furm kemmet ar verb gouelañ e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.