obidoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek obit[1], deuet eus al ger latin obitus, « marv ». Da dostaat ouzh ar ger gallek obit.

Anv-kadarn

obidoù /oˈbiːdu/ liester

  1. Lidoù relijiel pe laik da-geñver marv un den

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :