nabod

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Kembraeg

Etimologiezh

Eus adnabod, berraet.

Verb

nabod /ˈnabɔd/ (pennrann : pemdeziek adnabydd-, lennegel adwaen-)

  1. anavezout un den, ul lec'h pe un dra (kaout meiz ouzh ub., kaout darempred gantañ).
  2. diforc'hañ diouzh, digejañ, naouaat.
  3. (lennegel) anavezout den pe dra a-douez tud pe traoù all.
    • Rwy'n nabod e. E anaout a ran.