mont d'an traoñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar mont ha traoñ

Verb

mont d'an traoñ

1. mont war-du an traoñ, diskenn
   • — It d'ann traon gant ar vali-c'hlaz,
     Hag a klewfet trouz hi golvaz ; — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 202.)
2. (mogerioù, gwez) bezañ diskaret
   • E-lec’h ma vez avel-dro ec’h a buanoc’h an toennoù d’an traoñ evit el lec’h ma vez avel reizh, — (TBP?, p. ?.)
   • Ar wezenn-mañ a yelo en-traoñ evid an deiziou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 360.)
3. (boued) bezañ debret

   • Ar c’hrampouezh tanav-se a yae d’an traoñ evel skeiñ maen en ur puñs, — (TBP?, p. ?.)

4. hep ar verb mont:
   • Hag eñ d’an traoñ gant an diri [...] — (Kervarker, Barzhaz Breizh, 1883, p. 179.)
5. dont d'an traoñ