minc'hoarzhe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar minc'hoarzh-, pennrann ar verb minc'hoarzhin, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	minc'hoarzhe
dre vlotaat	vinc'hoarzhe
amreizh	vinc'hoarzhe

minc'hoarzhe /mĩn.ˈɣwar.ze/

1. Furm ar verb minc'hoarzhin e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb A, da skouer) :

Ar werzherez levrioù livet e melen ha ruz a vinc'hoarzhe bepred war he skritell. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 64.)

Gerioù heñvelster

• mousc'hoarzhe

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) souriait ^(fr)