medius

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Latin

Etimologiezh

Eus ar ger indezeuropek boutin *medhi[1] (« kreiz ») en deus roet ar gerioù mid en heniwerzhoneg, med en henvrezhoneg (er gerioù *med-ham-in- deuet da vezañ Mezheven[2]) hag *in med-skō deuet da vezañ e-mesk[3], मध्य madhya (« e-kreiz ») e sañskriteg, μέσος, mésos (« kreiz ») en henc'hresianeg, midjis e goteg hag a zo deuet anezhañ Mitte en alamaneg, middle e saozneg, middel e nederlandeg ; *mezda e kentslaveg hag a zo deuet anehañ mezi e tchekeg, między (« etre ») e poloneg, h.a.

Anv-gwan

medius /ˈme.di.us/

  1. Kreiz.
  2. Hanter.
  3. Neptu (e politikerezh).
  4. En etremar.

Deveradoù

Deveradoù e yezhoù all

Daveoù

Roll an daveoù :