mastare

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar mastar hag -e.

Furm verb

mastare /masˈtɑːre/

1. Furm ar verb mastarañ/mastariñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer)

Marmiadoaz, daoust d'ar gwad ha d'ar fankigell a vastare e laonenn, a lintre en teñvalder e-giz ur skarbouklenn. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 81.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) salissait ^(fr) , souillait ^(fr)