livirin
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar lavar-, pennrann ar verb lavaret pe lavarout, hag an dibenn-ger -in, gant ur pebeiladur vogalennek a/i.
Furm verb
livirin /liˈviːrĩn/
- Furm ar verb lavaret/lavarout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Leon).
- « [...]. Gra kement a livirin d' it, hag eürus e vezi. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 177.)
- Ne livirin ket e anv deoc'h, rak n'am eus ket klevet pe anv 'oa hemañ. — (Gab Milin, Marvailhoù Bro-Leon, Hor Yezh, 1999, p. 160.)
- Petra a livirin ouzhpenn, nemet e oa he falafrez ul loen eus ar c'haerañ [...] ? — (Yeun ar Gow, Diwar Dorgenn Karreg-an-Tan, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 107.)
- Ne livirin grik. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 263.)