lean

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « le » hag al lostger « -an ».

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel lean
/ˈleːãn/
leaned
/leˈãːnet/
Benel leanez
/leˈãːnes/
leanezed
/leãˈneːzet/

lean /ˈleːãn/ gourel (liester : leaned)

  1. Den a zo en em ouestlet dre leoù da heuliañ ur reolenn aotreet gant an iliz.
    • Skediñ a reas he dent en ur vousc'hoarzh ouzh al lean, dre ma stoue he malvennoù war lufr teñval he daoulagad. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 8.)
    • '[...]
      Ha me da c'houlenn diganti :
      − Koulmig wenn, pelec'h 'mañ al louzoù da zeskiñ ?
      − E liorzh al lean
      [...]. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 32.)
  2. Bevañ evel ul lean: bevañ hep daremprediñ den.

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù



Saozneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

Amzer Furm
Anv-verb to lean
Amzer-vremañ,
3e gour unan.
leans
Amzer-dremenet strizh leant, leaned
Anv-gwan-verb tremenet leant, leaned
Anv-gwan-verb bremañ leaning
gwelet displegadur ar verboù saoznek

to lean /li:b/ verb gwan

  1. stouiñ.
    • Don't lean out of the window..

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Krennlavar