lârent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lâr-, pennrann ar verb lâret, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

lârent /ˈlɑːrẽɲ(t)/

1. Furm ar verb lâret e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Arzhur na gouske ket, hag a selaoue mat holl kement a lârent : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
   • − Kanet o deus e-pad an noz, hag e lârent dre o c'han : [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)

Gerioù heñvelster

• lavarent

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) disaient ^(fr)