krouget

Brezhoneg

Eus krougañ.

krouget

1. Furm eus ar verb krougañ.
   • Na gomz morse a rouanez :
     Ur gaouiad out, mar o meulez ;
     Un den krouget, m’o zamallez. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 93.)
   • [...], rak me' c'houlenn bezañ krouget a bouez ma zeod, ma ran tra pe dra en tu all d'ar pezh a zo merket warnañ. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 48.)
   • Met ma vezez tapet e vezi krouget !, — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 216.)