kribe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar krib-, pennrann ar verb kribañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

kribe /ˈkriːbe/

  1. Furm ar verb kribañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...], pa gribe e vlev, ha ne oa ket aet un disterig moaloc'h an a-raok eus e glopenn. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 29.)

Troidigezhioù