kredin

Gwelet ivez : krediñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kredin
dre vlotaat	gredin
dre c'hwezhañ	c'hredin
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kredin /ˈkreː.dĩn/

1. Furm ar verb krediñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer) :

"Biken ne gredin, aotrou Person !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 63.)

Anagramoù

• direnk
• drinke
• drenki
• kerdin

Troidigezhioù

• galleg : (je) croirai ^(fr)
• galleg : (j')oserai ^(fr)