kouezhe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kouezh-, pennrann ar verb kouezh pe kouezhañ pe kouezhel pe kouezhiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kouezhe
dre vlotaat	gouezhe
amreizh	digemm

kouezhe /ˈkweː(z)e/

1. Furm ar verb kouezh/kouezhañ/kouezhel/kouezhiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • [...], hag e kouezhe chek ar mogerioù a-dammoù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 15.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) tombait ^(fr)