korrigan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn korr hag an daou dibenn-ger -ig hag -an.

Ger meneget e geriadur Gregor.

Anv-kadarn

korrigan /kɔˈriːɡãn/ ( gourel pe benel, hervez an oberourien, gant w:Yann ar Floc'h da skouer) (liester : korriganed)

1. gourel Boud a faltazi a vev dindan an douar, hervez ar mojennoù-pobl (er mougevioù, pe dindan ar meurvein), gwelet evel gwazed vihan.
2. benel Maouezed a faltazi, evel e-barzh ar gontadenn Bizou ar gorrigan gant w:Yann ar Floc'h.
   • Hag ar gorrigan da balez ar roue. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 53.)
   • « N'eo ket va bizou, » eme ar gorrigan, [...]. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 54.)
   • « Diwar-goust eur gorrigan hag he devoa hen diskouezet d'in. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 276.)

Stummoù all

• korrigant

Gerioù heñvelster

• boudig
• kornandon

Deveradoù

• korriganez

Troidigezhioù

• galleg : lutin ^(fr)  ; galleg : fée ^(fr)
• saozneg : dwarf ^(en)