klara

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

Esperanteg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann a gaver el latin clarus, galleg clair, saozneg clear, alamaneg klar, gant al lostger -a a dalvez da sevel an anvioù-gwan.

Anv-gwan

Troad unander liester
nominativ klara klaraj
akuzativ klaran klarajn

klara /ˈkla.ra/

  1. Sklaer, boull.