kereour

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kere hag -our.

Anv-kadarn

kereour /keˈreː.ur/ gourel (liester : kereourien)

1. Den a oa e vicher fardañ ha dresañ boteier.
   • Hini Pleuvian oa anvet Job Even hag a oa kereour. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 57.)

Gerioù heñvelster

• botaouer-lêr
• kere

Deveradoù

• kereouri

Troidigezhioù

• alamaneg : Schuhmacher ^(de)  gourel
• galleg : cordonnier ^(fr)  gourel