kerc'het
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « kerc'h- », pennrann ar verb « kerc'hat », hag an dibenn-ger « -et ».
Furm verb
kerc'het /ˈkɛr.ɣet/
- Anv-gwan-verb ar verb kerc'hat.
- ... me zo bet kerc'het da zont amañ war zigarez gwelet unan klañv, ha padal, da sellet ouzh diskianterezh eo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 134.)
- Kerc'het hon eus dour. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 190.)
- Damen ! me a oa kerc'het di. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 252.)
- Ma mamm a veze kerc'het bemnoz da di an dud da gontañ kaozioù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 252.)
- D'ar c'houlz-se e veze kerc'het dour-mor da sallañ ar boued. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 337.)
- Kerc'het 'vo dezhi ar pezh a blijo dezhi. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 82.)
- Furm ar verb kerc'hat e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.