kasaus

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar kasa-, pennrann ar verb kasaat, hag al lostger -us.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	kasaus
Derez-uheloc'h	kasausoc'h
Derez-uhelañ	kasausañ
Derez-estlammiñ	kasausat

kasaus /kaˈsɑːys/

1. A denn kaz warnañ, a zo displijus-bras, hegazus.

• E gwirionez, kasaüs oa kement-se evit Sydney Smith hag e dud, mes evit Tromelin oa kasaüsoc'h c'hoaz, rag [...] — (Feiz ha Breiz niv. 10, 1913, p. 208.)

1. • Kasaus oa end-eeun, bepred krog e lostenn e vamm, [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)
   • ... ar baourentez zo casaüs. Kenteliou a skuer vat.
2. Kasaus da welet, da glevet:
   • An dra-se zo kasaus da glevet... — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 51.)
3. Kasaus ouzh unan bennak:
   • Mœd ne vezin ked re gassaüz ouz-hid : ne fell ked din e tremenfez eur iaouankiz ker kaër-ze e tal gwele unan goz glanv ha gourdrouzerez. — (Le Courrier du Finistère niv. 519, 1889, p. 1d.)

Gerioù heñvelster

• kazus

Troidigezhioù

• galleg : détestable ^(fr) , haïssable ^(fr) , odieux ^(fr)