karrig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « karr » hag an dibenn-ger « -ig ».

Furm anv-kadarn

karrig /ˈkarːik/ gourel

  1. Furm vihanaat an anv-kadarn karr.
    • Eus Lesneven e teu bep pemzek dervezh, en ur vountañ war ur c'harrig, stag outañ ur pezh ki. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 110.)